Petit Basset Griffon Vendeen
Nizinny's mijn lust en mijn leven....
maar na het overlijden van mijn beste (Nizinny)vriendin Annie Verhoef en nadat mijn laatste Nizinny Bubba overleed, was de lol eraf.
Ik dacht, tiss goed geweest, na meer dan 25 jaar.
Toen ging ik ergens een oude tafel via Marktplaats ophalen en daar zag ik een Petit basset...gelijk verliefd.
Uh , toch maar eens heel goed over nadenken.
Het gevoel bleef en op zoek naar een goede pup om weer te starten, kreeg ik goede raad van de eigenaresse van de eerste kennel die de Petits in Nederland introduceerde nl Carla Gerber van Hollandheim Bassets. Wat wil je nog beter!
Onze Merci is nu niet meer weg te denken, wat een ander type als de Nizinnen.
Bleven de Nizinnen, herdershonden als ze zijn aan je been plakken, was Merci overal te vinden.
De Nizinnen hadden liever geen bezoek, Merci is blij met iedereen.
Op straat altijd effe uitkijken met vooral de Nizinny reuen, met andere reuen. Merci is in opperbeste stemming met iedere andere hond.
Ze is vrolijk en altijd vrolijk. Ze blaft stukken minder, maar dat zal ook zijn ,omdat ze alleen is.
Ze kan piepen en zeuren, daar moet je negeren, want anders wordt dat erger.
Haar ruwe vacht ligt overal door het huis, de haren van de Nizinnen kon je oppakken in zoon klusje en weg. Alles heeft zijn voor en na, maar liefde overwint alles. We zijn gek met onze Petit Merci Beaucoup.
|
Stamboom en bijzonderheden volgen nog.